Voordelen van de systeemkaart

Gebruik vanaf nu elke bridgeavond een systeemkaart !!

 

Hier volgt een positief en hoopvol verhaal betreffende het invullen en gebruik van de systeemkaart. Er natuurlijk van uitgaande dat u vindt dat bridge moet worden gespeeld volgens de geldende spelregels. Trouwens, hoe zou het anders moeten? Het spelregelboekje kent in dit verband slechts één artikel en dat is artikel 40 lid B:

 

Een speler mag geen bied- of speelwijze toepassen die gebaseerd is op een speciale afspraak met de partner,

tenzij redelijkerwijs mag worden verwacht, dat het andere paar de betekenis begrijpt,

of tenzij zijn partij het gebruik van een dergelijke bied- of speelwijze kenbaar maakt in overeenstemming met de voorschriften van de “organiserende instantie”.

 

Kennelijk is het de bedoeling van het edele bridgespel dat “het andere paar” begrijpt wat u bedoelt met uw biedingen en hoe u bij het spelen signaleert. Hoe verhoudt dat zich tot de gedachte dat hoe minder je tegenstanders van je weten, hoe beter je scoort?

 

Ten eerste: u bent aan het bridgen, dus dat “kenbaar maken” hoort er bij. Bij voetballen heb je buitenspel en dat schaf je ook niet af omdat het scoren daardoor moeilijker is.

Ten tweede: u zult hoger scoren als u weet hoe de tegenstanders bieden en spelen én als u daar gebruik van maakt. Maar daarover later meer.

 

De “organiserende instantie” heeft voorgeschreven dat bied- en speelwijzen kenbaar moeten worden gemaakt middels een systeemkaart.

Dat betekent dat elke speler aan het begin van elke ronde haar/zijn systeemkaart vrijwillig op tafel legt. Wacht niet tot er naar wordt gevraagd.

U zult het geloven of niet: veel bridgers durven er niet naar te vragen. Kennelijk bang dat dan dat mes op tafel komt.

“Middels een systeemkaart” betekent op papier en volgens het voorgeschreven model: het gevouwen A5-je met 4 bladzijden volgens de standaard indeling. Zo kun je als tegenstander makkelijk vinden wat je zoekt. Hoewel niet iedereen daar van overtuigd is, is een systeemkaart volgens het voorgeschreven model alleen niet voldoende. Het ding moet namelijk ook nog worden ingevuld. En wel in begrijpend Nederlands. Artikel 40B heeft het niet voor niets over:

 

“dat het andere paar de betekenis begrijpt”.

 

En ook als u gewoon ACOL speelt en niets bijzonders ”moet” het op de systeemkaart staan. Want iedereen doet iets anders “niets bijzonders”. Bent u ooit een paar tegengekomen dat op precies dezelfde wijze biedt en speelt als u?

Tot nu toe ben ik met voorschriften en een beroep op het geweten bezig geweest. Wat zou het fijn zijn als dat allemaal niet nodig is. Dat iedereen vrijwillig en vanzelfsprekend de systeemkaart volledig invult en op tafel legt. Dat iedereen (van A tot C) nut en noodzaak er van inziet.

Hoe krijgen we dat toch voor elkaar? De sleutel ligt in het feit dat je met een serieus genomen systeemkaart beter gaat bridgen en scoren. Dat je veel minder biedmisverstanden zult hebben. Dat bridgen dus leuker wordt. Hoe komt dat?

Als je met je bridgepartner er een middagje voor gaat zitten en samen je systeemkaart (volledig) gaat invullen, moét je het er wel over hebben. Hoe je opent, volgt, bijbiedt, tegenbiedt, springt, azen vraagt, signaleert, enzovoort.

Het lijkt allemaal vanzelfsprekend, maar je zult versteld staan als je het er écht over gaat hebben …..

Op zo’n middag kun je het er zonder emoties over hebben en tot gelijke gedachten komen. Dat lijkt me beter dan dat discussiëren na een mislukt spel op de speelavond. Toegeven kan bijna niet meer. Komt nog bij dat na zo’n mislukt spel het volgende spel ook mislukt door verlies aan concentratie wegens die emoties. U kent dat wel.

Een ander voordeel van een goed ingevulde systeemkaart (maar nu die van de tegenstander) is dat je je voordeel ermee kunt doen.

Hoe? Door goed in je op te nemen wat ze bieden en wat ze daarmee bedoelen.

Ten eerste kun je tijdens de bieding inschatten hoeveel punten en hoeveel kaarten in die en die kleur ze hebben. Daaruit kun je je eigen kaarten herwaarderen en beter inschatten hoe hoog je nog verantwoord kunt bieden.

Bijvoorbeeld een singleton in de kleur die zij allebei bieden is extra veel waard.

Ten tweede (en vaak belangrijker) is de kennis van hun kaarten tijdens het uitkomen en het spelen. Waar zitten de punten. Over wie moet ik snijden? Hoeveel hartens heeft de leider? Hoeveel punten heeft de leider tijdens het bieden beloofd en hoeveel punten heeft hij al laten zien?

Dan weet je wat hij nog in handen heeft (en wat je partner nog kan hebben). Dat is écht geen hogeschool bridge. Het zijn vaak simpele weetjes, die je extra slagen (en dus veel meer punten) opleveren. Ja, je moet wél goed opletten en het biedverloop in je hoofd prenten. Voor niets gaat de zon op! De zin

 

“dat het andere paar de betekenis begrijpt”

 

krijgt nu meer diepgang: als je niet begrijpt wat de tegenstanders doen, kun je er ook niets mee. Neem dan ook de moeite het al tijdens het bieden te begrijpen. Vraag er desnoods naar. Dat vragen kan helaas ook allerlei problemen geven. Een goed ingevulde systeemkaart kan dat voorkómen. Ik weet het. Veel bridgers zijn (nog) niet toe aan het letten op de tegenstanders. Ze hebben hun handen al vol aan het begrijpen van wat hun partner bedoelt en hoeveel punten hij (nog) in z’n handen kan hebben. Maar daar heb ik het al over gehad: het invullen en het gebruik van de systeemkaart maakt dat allemaal veel makkelijker.

Zo, vul nu samen met je partner de systeemkaart in en gebruik het vanaf nu tijdens alle bridgeavonden ! !